Bu gemileri işlerken topi henüz doğmamıştı. Ama ne yapacağıma bir türlü karar verememiştim. Bir sürü yapıp perdeye aplike etmeyi düşünmüştüm sadece iki tane işleyebildiğimden mümkün olmadı bu düşüncem. Hayalimdeki çerçeveyi de bulamadım ama daha fazla bekletmek de istemediğmden ortaya bu sonuç çıktı. Şimdi odasındaki duvara asmak kaldı. Diğerini de yapayım asacağım inşallah:))
Gemici biblosu annanemizden. Bayılıyorum ben bu mavi beyaz biblolara. Ama bunları bulmak artık çok zor. Annem kimisini izmitte kurulan ikinci el pazarından kimisini de antikacı dükkanlarından bulup almış bir kaç tane benim için:) onları da ilerleyen günlerde paylaşırım.
Aslında bizim evde iki haftadır vardı grip. Önce topinin babası oldu. Sonra topiye bulaştı. Bir haftadır yazık uğraşıyoruz. Gecemiz gündüzümüz birbirine karıştı. Geceleri hele artan burun tıkanıklığı, öksürük nöbetleri topiciği harab etti. Bir haftada eridi kuzucum. Böylelikle şuruplarla da tanışmış olduk. Pek sevmedik ama...
Neyse işte derken bugün de geldi beni vurdu. Boğazlarım acımaya başladı. Zaten uykusuzluk ve yorgunluk vücudumu zayıf düşürmüştü. Sıra ben de galiba. Sıcacık bir salep yaptım, hem de bol tarçınlısından. Azcık iyi geldi gibi.
Bu arada yün toplamaya devam. Geçen gün ördüğüm çiçekli örtünün iplerini çok beğenmiştim.
Gidip bi de bu renkleri aldım. Hani ördüklerini göster derseniz. Fikir çok, yarım iş çok ama bitmiş iş yok.
Çok güzel parlıyorlar ama:)
Biz de grip salgınından nasibimizi aldık. Topicik çok hasta oldu. İki gecedir uykusundan ağlayarak uyanıyor. Sallaya sallaya uyutamıyoruz. Çok sıkıntısı var yavrucuğumun. Bir yandan öksürük, bir yandan geniz akıntısı çok yordu topiciği. Bu sabah neyse ki neşesi yerinde uyandı.
Ben de o yanımda oyun oynarken geçen hafta başladığım ama bi türlü örmeye fırsat bulamadığım örtüyü tamamladım. Örtüyü coco rose diaries de gördüğümde çok hoşuma gitmişti. Nasıl cesaret edip başladım, fotoğraftan bakarak nasıl ördüm ben de bilemiyorum. Öyle mükemmel ve hatasız olmadı ama şirin görünüyor değil mi?
Bu arada geçtiğimiz perşembe üniversiteden çok sevdiğim bir arkadaşım İstanbul'a geldi. Hem de sırf beni ve topiyi görmek için:)) Birlikte oturuldu eski günler yad edildi:) Karanfiller de onun hediyesi:) tam örtümün renklerine de uydu.
İplerim ören bayanın merserize ipleri. Örmesi çok keyifliydi. Renk seçimi ise biraz mecburiyetten. Bizim eve yakın tuhafiyeden son kalan renklerin içinden en beğendiklerimi seçtim:))
Çok şükür bizim topi atlattı o gazlı günleri. Ama az çekmedik değil hani. Geçen gün yeni bebeği olan bir arkadaşım facebook ta "gece gündüz tek derdimiz kuzumuzun gazını çıkartmak" yazınca o günler yine aklıma geldi. Doktorlar da dahil olmak üzere herkes üçüncü ayda geçer genelde diyordu. Nitekim bizimki de bitmese de azalarak kayboldu.
Gaz sancısı neydi peki? Bizim topide hergün aynı saatte başlayan durmak bitmek bilmez ağlamalardı. Aynı saat dediğim akşam yedi civarı.
Bizim internetten okuyarak, çevremizden dinleyerek bulduğumuz sakinleştirme yolları ise:
1. En etkili olanı ütüyle ısıtılmış sıcak battaniyeye sarmak ve kucakta sallamak
2. Saç kurutma makinesi sesi ( bunun yüzünden saç kurutma makinemiz bozuldu)
3. Buzuki Orhan'ın gazlı bebekler için olan CD si.
4. Rezene ( bebeklere içirileni de varmış ama ben hiç içirmedim, kendim rezene çayı içtim. Sütümden geçer ümidiyle)
5. Karnına küçük dokunuşlarla masaj yapmak.
İşte o günleri gördük geçirdik çok şükür:)) Darısı bebişi daha küçük olanların başına..
*** Topiye bebek şekeri yapacam diye o küçük vosvosu az aramadım. ama Çindeki fabrikası kapandığından yenisi üretilmiyormuş, koca İstanbulda sadece 10 tane bulabildim. Ama olsun yeter ki aklımda kalmadı ya:))
**** Resimlerdeki nazar boncuğu süs olsun diye iliştirdim. Bana özgü sayfama özgü bir sembol olsun istedim. yanlış anlaşılmasın;)) Aman kimselere nazar değmesin:))
Son iki gündür ufak sıkıntılar olsa da pek bir iyiyim. Annem geldi çünkü. O topiyle ilgileniyor ben de biraz dinlenebiliyorum. Hatta kaçamaklar yapıp gezebiliyorum. Bu sabah bir attık evden kendimizi, akşama kadar gezdik eşimle:)) Dün topinin altıncı ay aşıları vardı. Dört tane birden aşı olunca kuzucuk gece ateşlendi. Saat başı ağlayarak uyandı miniciğim. Neyse ki sabah uyandığında keyfi yine yerindeydi. Biz de fırsat bu fırsat dedik annanesiyle başbaşa bırakıp kaçtık. Gezemediğim günlerin acısını çıkardım. Şimdi ayak tabanlarım sızlıyor gerçi ama olsun:)) Ama topicik bu akşam da ağlayarak uyanmaya devam ediyor. Bu gece de ayaktayız galiba.
Bu arada akşamları topiyi uyutup örmeye devam. Hani nerde ördüklerin derseniz. Valla gösterecek pek bişey yok. Bende örme amacı stres atmak sanırım. O motiften bu motife atlayıp duruyorum. Yürümeyi yeni öğrenip oraya buraya koşuşturan çocuklar gibiyim. Resimlerden bakıp motif bile çıkarabiliyorum artık:)) Hal böyle olunca bir de şu motifi deneyeyim. Bir de şu renk iple öreyim derken. Bir ürün ortaya çıkarıp da koyamadım şuraya.:))
Ama şu renklerin güzelliklerine bir baksanıza.
Motifler orda burda dağılmasın diye bir de motif kutusu yaptım:))
Cumartesiyi bitirdik. Bol keyifli pazarlar geçirmenizi dilerim.
Hiç o fikre kapılmak istemiyorum. Bakamadım, beceremedim, bir çiçek bile açtıramadım fikrine. Çok istiyorum çiçek açmalarını. Ama ikisinin de sapları kurudu. Önce yeni bir dal çıkarmaları gerek çiçek açabilmeleri için.
Ama yılmak yok. İnternetten orkide bakımıyla ilgili birçok site okudum. Birçok şey öğrendim. Uygulamaya da başladım. Mesela bu pazar duş aldırdım onlara. Evet evet resmen duş aldılar. Musluğun altında bir güzel yıkadım iksini de. Sonra yapraklarını özenle kuruladım. Bir de bir şişe maden suyunu ikisine bölüştürdüm. İhtiyacı olan mineralleri alabilmeleri için su yetmiyormuş. Sıcak, aydınlık ama güneş ışığını direk görmedikleri bir yere de koydum. Hafta sonu gidebilirsem Bauhaustan orkide besini ve orkide torfu almak istiyorum. Bundan sonrasını da bekleyip göreceğiz bakalım:))
Bir tanesinin çiçekleri bile dökülmedi. O kendisi dökmemiş çiçeklerine kıyamamış, ben nasıl kesip atabilirim, nasıl kıyabilirim ki...
Onlardan sevgimi hiç esirgemedim.Kalpler hediye ettim:))
Oysa çiçekli halin ne kadar da güzelmiş:))
Uzun zaman oldu yazamadım. Ama çok uzaklarda değildim. Ya topinin başında mama yedirmeye çabalayıp, fışkırttığı mamaları temizledim ya da onu güç bela uyutup motif örmeye devam ettim. Yazmaya firsat bulamadim belki ama en sevdigim blogları takipteydim.
Bol bol yedim:)
Hele son gunlerde en buyuk keyfim kurabiye yapip yemek. Degisik denemeler yapiyorum. Ama bu son yaptigim ustalik eserim oldu diyebilirim. Sutun yaninda nefis bir aksam atistirmaligi. Ogrendim ya ben bunu artik hep yaparim ki;)
Tarifi googleda cookie tarifi diye yazarak buldum. Feyza in the mutfakta blogun adi. Oyle guzel anlatmis ki kurabiyenin lezzetini, bir suru cookie tarifinin icinden onu sectim. Cok da iyi yapmisim. Kutabiyeler oyle agizda eriyen kuru cinsten degil. Boyle hafif kek kivaminda ,ici yumusacik:) Ben de öyle bir anlattım ki... Hemen tarifini yazayim o zaman:
Malzemeler
300 gr toz seker
200 gr tereyag
1 yumurta
75 gr kakao
1 paket hamur kabartma tozu
275 gr un
Damla .cikolata veya parcalanmis cikolata
Yapilisina gelirsek:
Once tereyag ve sekeri mikserle cirpiyoruz. Yalniz tereygin oda sicakliginda ve kup kup kesilmis olmasi gerekiyor. Ardindan yumurtayi kirip cirpmaya devam ediyoruz. Daha sonra kakaoyu ekliyoruz. Bundan sonrasi kasikla karistirmaya devam. Un ve kabartma tozunu ilave ediyoruz. Artik hamur bayagi sertlestiginden 1 yemek kasigi kadar soguk sut ilave edebiliriz. Damla cikolatalari da ekledikten sonra hamurumuz hazir ve parcalar koparip yuvarlayip tepsiye dizebiliriz. Onceden 200 derecede isitilmis firinda 10-15 dakika kadar pisiriyoruz. Bu arada asıl tarifte hamuru yuvarlayıp ortasına beyaz çikolata koyuyorlardı. Evde beyaz çikolatam yoktu ama bi dahaki sefere ben de öyle deneyeceğim. Bir de kakaosuzunu deneyeceğim:)
Önemli notlar:
***75 gr kakao bana cok geldiginden ben 50 gr kakao koyup , yerine 25 gr daha fazla un koydum. Daha bile az kakaolu olabilir. Damak zevkinize kalmis.
***Şu gr li ölçüleri hiç sevmiyorum. Bardak, fincan hesabi kesinlikle daha pratik ve kolay. Faydali olur belki diye yaziyorum:
1bardak seker = 200 gr
1 bardak un = 140 gr
1 su bardağı kakao = 105 gr.
Hiç abartmıyorum. Gerçekten çok güzel oldu:))
Ama ben de bir kurabiye daha var ki. O Kurabiyenin Hası.
Bu kuşlar da topiyle bana mı benziyor ne?
Bir de bu sefer dersime iyi çalışıp geldim:) Fotoğraflar için özendim. Fotoğrafları telefonla çekmek yerine üşenmedim fotoğraf makinesi ile çektim. Ayrıca iki kurabiyeyi de ben yemedim:) şık dursun diye koydum;))
