Bir kaç ay bekledikten sonra bu yastığı da tamamlayabildim. Yarım işler konusunda pek iyi ünü olmayan biri olarak kendimle gurur duyuyorum. Bu kırlenti örüp bitirdikten sonra çok küçük göründü gözüme, ona uygun iç yastık yok diye düşünürken ikea da minicik bir yastık buldum. Tam da benim kırlentimin ölçülerindeydi. Elde dikmeyi de öğrenince bitiverdi.
Astarını yine pembe pitikare kumaşla diktim. Bu aralar iyice pembeci oldum. Bayılıyorum herşeyi pembik pembik görmeye:)
Önceki yastığımla da pek bir iyi arkadaş oldular.
Son bir yastığım daha kaldı. African flower modeli. Ama onun daha motifleri yeterli sayıya ulaşmadı. En kısa zamanda o da biter umarım:)
En Son "Pazartesi Sendromu da Ne?" diye bir başlık attığımı hatırlıyorum. Sonrasında hafta nasıl geçti anlamadım bile. Bu topi benim aklımı başımdan alıyor. Sabahın 6 sında hatta bazen beş buçukta kalktığım o uzun günlerde zaman nasıl geçiyor anlayamıyorum bile. Yetişemiyorum da zaten. aman topiyle ilgilen, onu besle, onunla oyun oyna, aman uyudu koş evi topla, hala uyanmadı azcık da el işi yapayım derken gün bitiveriyor. Sonrasında akşam televizyon kaşısında sızıp kalıyorum zaten.
Bu sabah da topi uyuduktan sonra güzel yeşilçaylı bir kahvaltı hazırladım kendime. Bu arada çayda şekeri bıraktım. Bir ay falan oldu. Sabah kahvaltılarında yeşil çayı tercih ediyorum. Beyaz ekmek de yok artık. Kepekli veya tam buğday ekmeği. O da en fazla iki dilim. Kilo verme çalışmalarına kıyısından başladım yani:)) Belki ilerleyen zamanlarda bir diyet günlüğü ile karşınızda olurum.
Kahvaltının arkasından dün dikip bitirdiğim "Daisy Granny Square" yastığımı fotoğrafladım ve tatatam karşınızda:))
Aslında bitireli çok uzun zaman olmuştu. Ama dikiş makinem olmadığından astar kısmını bekletiyordum. Dün bir cesaret elime aldım ve internetten araştırıp öğrendiğim elde makine dikişi yapmaya karar verdim. Hiç fena olmadı. Hatta bu kadar güzel duracağını tahmin etmemiştim.
Astar olarak pembe pitikareli kumaş tercih ettim. Pembe koltuğumun üzerinde de çok hoş durdu:)
Şimdi sıra biten diğer yastığıma kılıf dikmekte. Öğrendim ya ben bu işi diker dururum ki hep:)
Çok değişik ve güzel bir tatlı oldu. Eşimden referanslı hem de:) O pek tatlı sevmez ama bu tatlıyı çok beğendiğini söyledi. Ben de bir fikir olması açısında sizinle paylaşmak istedim.
Üç orta boy elmayı rendeleyip, 4 çorba kaşığı şeker ile bir tavada öldürüyoruz. Sonra bir kapta parçaladığımız pötibör bisküvilere katıyoruz. Arzu edişinize göre damla çikolata , kakao, fındık, ceviz, kuru üzüm veya kuru kayısı da ilave edebilirsiniz. Ben hepsini ekledim:) Çok da güzel oldu. Aslında niyetim top top yapıp cupcake kağıtlarına koymaktı. Biraz tembel işi oldu:)) Strece sarıp, buzdolabında beklettim.
Biraz nispet yapar gibi oldu ama:) Ne yalan söyleyim senelerdir okula gitmek için, ardından işe gitmek için erkenden yollara düşen biri olarak evimde oturmaktan son derece memnunum. Hele bu memnuniyetim pazartesi sabahları birkaç kat daha artıyor:) Topi sayesinde sabah beş buçuk- altı gibi ayaktayız yine uyku yok tabii ama olsun. Evde olup onunla vakit geçirmek işe gitmekten çok daha keyifli. Hele bahar tam anlamıyla bir gelsin, gezmeler başlasın daha da keyifli olacak:)) diye düşünüyorum.
Sabah alelacele edilen kahvaltılar veya işyerinde simit çay ikilisindense, magazin programları karşısında edilen kahvaltının tadına doyum olmuyormuş:) (Not: topi 05.30 da uyandığı için saat 08.30 civarı uykusu geliyor, tabii meydan da bana kalıyor:))
Topi artık çok hareketli olduğundan yanında pek el işi yapamıyorum. Ancak akşam o uyuduğunda hala yorgunluktan bitkin düşmemişsem elime birşeyler alıyorum. Yarım işler bitiriyorum. Bir de topiye süveter başladım çabuk bitmesi dileğiyle...
Bir yastık daha bitti ama astarı dikilmeyi bekliyor. Ah bir dikebilsem yayınlayacağım hepsini sözzz:)
Topicik yüzünden bu kış evdeyim malum. Senelerdir çalışan biri olarak evde vakit geçirmeye, gündüz programlarını izlemeye hep özenmişimdir. Ohh ayaklarımı uzatır, televizyon seyreder bol bol dinlenirim diye düşünmüştüm:) Yani çocuk büyütmenin bu kadar zor olabileceği aklımın köşesinden bile geçmemişti. Topi büyüyüp hareketlendiğinden beri daha bir dikkatli olmak gerekiyor. Yanından iki dakika ayrılamıyorum. Tv seyretmesini tasvip etmediğimden kendimde seyredemiyorum. Olsun bi şikayetimiz yok:)
Neyse dün topi uyurken sinema kanalında (eşim bu kış evdeyim sıkılmayayım diye açtırmıştı, nihayet kısmet oldu izleyebildim) bir filme rastladım. Çok ilginç ve değişik bir filmdi paylaşmak istedim. Filmin Türkçe adı: Suç Zamanı. Orijinal adı ise: Les Cronocrimenes. İspanyol yapımıymış.
Konusu çok ilginç.adamın biri yanlışlıkla bir şekilde zaman makinesinin içine giriyor ve zamanda bir gün geriye gidiyor. Gerçek zamana dönmek için verdiği uğraşlar çok ilginç. Bir yerde rastlarsanız kesinlikle izlemenizi öneririm. Öyle oyuncuları tanıdık falan değil, duyulmamış diye geçmeyin. Hem baktım imdb puanı 7,2.
Tutkal ve verniğin kokusu topiye dokunur belki diye uzun zamandır istememe rağmen bir türlü fırsat bulup da yapamamıştım. Dün markette aklıma geldi ucuz sabunlardan aldım. Akşam da topiyi uyuttuktan sonra dizi (Aramızda Kalsın) karşısında peçeteleri kesip, şıppadanak yapıştırıverdim:) Hava dün öyle güzeldi ki (hatta duyduğuma göre şubat ayının en sıcak günüymüş) camı da açıp evi havalandırdım. Koku falan kalmadı.:) Dekupaj içinde en çok bu sabunları renklendirmeyi sevdim.
Peçeteler annemden. Ana kız hangi markette renkli güzel desenli peçete görsek alıyoruz:))
Sabunlara bir kaç tane daha ekleyip, bir de şık sepet almak lazım:))
Bir de bugün sevgililer günüymüş. Ohoo biz çoktan geçtik bunları. Ben iki sevgilimle zaten hergün mutluyum:))
Ama yine de herkesin sevgililer günü kutlu olsun...
Heryerde açan sümbülleri gördükçe içim gidiyordu ve nihayet cumartesi günü ben de iki tane aldım. Henüz açmamışlarından seçmiştim. Renkleri süpriz olsun istedim. Bu sabah gördüm ki biri lila renginde açmış. Bu rengi çok seviyorum zaten. Bakalım diğeri ne renk açacak. Pembe olsa aslında hiç fena olmaz:))
