Büyük hevesle çektiğim ve paylaşmayı istediğim resmi yayınlayabiliyorum sonunda. Aslında çok klişe bir resim kahve fincanı yanında kitaplar biliyorum ama nedense kahve içerken kitap okumak çok daha keyifli oluyor. Hele okuduğunuz kitap da keyifliyse ikiye katlanır alınan haz. İşte Ahmet Ümit'in İstanbul Hatırası da öyle bir kitap. Ben kendi adıma çok severek okudum. Ayrıca çok da fazla şey öğrendim. Tek sorun kitap biraz fazla kalınca olduğundan okuması uzun sürdü. Bir de yazın kışa göre daha fazla gezip tozmaca olduğundan oturup kitap okumaya biraz daha az vakit kalıyor. Kitap okumamak için bu bir bahane olamaz tabii.
Neyse gelelim kitabımıza. İstanbul Hatırası polisiye bir kitap. İstanbulun çeşitli yerlerinde işlenen 7 cinayeti araştırıyoruz bu kitabı okurken. Ama şunu da söylemem gerekir ki dünyalar güzeli şehrimiz İstanbul'un tarihi, bu şehrin gelmiş geçmiş önemli imparatorları katil ve makdullerin biraz önüne geçiyor. Okudukça daha bir bilgileniyorsunuz ve daha da bir merak ediyorsunuz.
Kitabın konusu öyle anlatılabilecek cinsten değil. Yani çok geniş. Kahramanımız Komiser Nevzat'ın hayat hikayesi ise yürekler acısı. Eşi ve kızını arabasına koyulan bombanın patlaması sonucu kaybetmiştir. Mesleği yüzünden başına gelen olay, onu işinden soğutamamış, daha da işkolik bir hale getirmiştir. Nasıl olmasın ki sonuçta çözülmesi gereken bir cinayetler zinciri ve yakalanması gereken katiller varken.... Kimdi acaba bu katil veya katiller? Vermek istedikleri mesaj neydi peki? Neden cesetleri İstanbul'un tarihi için önemli noktalara bırakıyorlardı?
Henüz okumadığım bir kitap ancak öyle görünüyor ki Ahmet Ümit polisiye türünde adını yazdırmak istiyor. Diğer yabancı polisiyelerde olduğu gibi tam bir katil bulmaca değil, psikolojinin ve tarihin verilerilerini kullanması onu özgün yapıyor bence. Tabi zaman zaman tarihi şahsiyetlere biraz haksızlık yapmıyor da değil ama sonuçta bir kurgu olduğu için çok takılmamak gerekir sanırım.
YanıtlaSilBu arada kahve fincanı çok hoş, Osmanlı motifleri her zaman hoşuma gider benim özellikle de lale.
Benim kitap keyfimi de tanımlar kahve bir de balkon ve kızımın uykusu.Üçü bir arada harika oluyor :) Sevgiler...